مهرداد بذرپاش نماينده مردم تهران، ري و شميرانات در مجلس شوراي اسلامي و از نمايندگان جوان مجلس است. وي عضو جبهه اصولگرايان بوده و هست. مهرداد بذرپاش علاوه بر عضويت در مجلس نهم و در حال حاضر كميسيون صنايع و معادن مجلس نهم، به تازگي به عضويت هيئت رئيسه سوم مجلس نهم نيز درآمده است...
آقاي بذر پاش دليل اينكه مجلس در هيئت دوره سوم به شما اعتماد كرد و شما در هيئت رئيسه مجلس انتخاب شديد چه بود؟
آقاي بذر پاش دليل اينكه مجلس در هيئت دوره سوم به شما اعتماد كرد و شما در هيئت رئيسه مجلس انتخاب شديد چه بود؟
مجلس ساختاري دموكراتيك با حدود 290 نفر نماينده دارد. از بخش‌هاي مختلف كشور و از شهرهاي مختلف با فرهنگ و آداب و رسوم مربوط به خودش؛ از قوميت‌هاي مختلف؛ ترك و لر و كرد و بلوچ و عرب و فارس و غيره با سلايق مختلف سياسي اصولگرا و اصلاح‌طلب و با مذاهب مختلف شيعه و اهل تسنن با دين‌ها و مذهب‌هاي مختلف با نمايندگان خود آنها شامل ارامنه، ارامنه شمال؛ ارامنه جنوب، زرتشتيان، كليميان و در حوزه اجرا و قانون گذاري و با مدارك تحصيلي متفاوت و با آراي متفاوت. طبيعتاً اين گوناگوني و تنوع سلايق قوميت‌ها و مذهب و... طبيعتاً انسجام يا وحدت نظر يا همگرايي مجمع 290 نفرمختلف كار آساني نيست و چون ما از حزب‌هاي بزرگي پيروي نمي‌كنيم كه بگوييم افراد از آن حزب پيروي كنند و در واقع نمايندگان با ظرفيت‌هاي فردي و حاميان شخصي خودشان و افراد ذي‌صلاح وارد پارلمان مي‌شوند، طبيعتاً وحدت نظر ايجاد كردن بين آنها كار آساني نيست.
در مجلس كنوني ما دو فراكسيون اصولگرايان و فراكسيون رهروان ولايت سازمان پيدا كردند. فراكسيون رهروان ولايت با محوريت جناب آقاي دكتر لاريجاني به لحاظ هماهنگي غير رسمي مجلس همت مي‌گمارند و فراكسيون اصولگرايان با محوريت آقاي حداد عادل انجام فعاليت دارند. اين فراكسيون‌ها نقش غير رسمي در سازمان دادن مجلس دارند، پس طبيعتاً نيازمند يك وحدت نظر و انسجامي است كه اين انسجام در غالب فراكسيون‌ها در مجلس اتفاق مي‌افتد.
ما به صورت متمركز و حزبي در كدام فراكسيون مجلس حضور داريد؟
بنده در فراكسيون اصولگرايان حضوردارم و درآنجا انجام وظيفه مي‌كنم. از لحاظ تعداد، ما كمتر از فراكسيون رهروان بوديم و گزينه رياست فراكسيون اصولگرايان آقاي دكتر حداد عادل در سال اول بود و گزينه رياست رهروان را آقاي دكتر لاريجاني برعهده داشت.
به نظر نمي‌رسد كه درحال حاضر نقش فراكسيون‌هاي مجلس نهم چندان پررنگ باشد زيرا هر دو در جبهه اصولگرايي تعريف مي‌شوند و چندان رقابتي براي كرسي‌هايي شبيه هيئت رئيسه لزوماً و ساير موارد محسوس نيست؟
در ابتداي مجلس نهم طبيعتاً شناخت كافي از نماينده‌ها وجود نداشت، به همين علت فراكسيون‌ها نقش برجسته‌اي داشتند. نماينده‌ها به نقش فراكسيون‌ها احترام بيشتري مي‌گذاشتند اما در حال حاضر كه وارد نيمه دوم دوره مجلس و سال سوم شده‌ايم، طبيعتاً شناخت‌ها بيشتر شده‌اند و انتخاب نماينده‌ها، انتخاب واقعي‌تري است، يعني با شناخت فردي خودشان نظر و رأي مي‌دهند. انتخاب بنده يا دوستاني از اين جنس با اينكه فراكسيون ما تعداد كمتري عضو دارد ناشي از شناخت دقيق‌تر نمايندگان از افرادي همچون من يا دوستاني از اين جنس است كه ما را مورد لطف قرارداده و به ما اعتماد كردند، ان‌شاءالله هيئت رئيسه برايند همه نظرات مجلس باشد.
تركيبي كه در هيئت رئيسه مجلس جمع شدند مقداري تفاوت پيدا كرده است، به نظر شما اين تركيب مجموع افكار سياسي مجلس است؟
طبيعتاً انتخاب همه نمايندگان است و نمي‌توانيم بگوييم همه سلايق، چراكه افكار و سلايق متفاوتي در مجلس حضور دارند اما تعداد هيئت رئيسه محدودند.
چقدر اين تركيب را مبتني بر واقعيات مجلس مي‌دانيد؟
به نظر من اين دوره، به لحاظ در نظر گرفتن سلايق تركيب واقعي‌تر ازگذشته شده است. در دو سال آخر مجلس، توقعات نمايندگان از هيئت رئيسه بيشتر است. مجلس در دو بعد نقش ايفا مي‌كند، قانونگذاري و نظارت كه حوزه نظارت ابزارهاي خاص خود را دارد كه با اين ابزارهاي مختلف ضمانت اجرا پيدا مي‌كند، از جمله تذكر، سؤال از وزرا و از رئيس‌جمهور؛ استيضاح، تحقيق و تفحص و از اين جنس امور... كه چنانچه اين ابزارها در دست نمايندگان نباشد نظارت، نظارت اثر‌بخشي نخواهد بود. طبق قانون اساسي مجلس از دولت مستقل است و اگر اين ابزارها گرفته شود ما با مجلس بي‌خاصيتي روبه‌رو خواهيم شد.
اما جالب است كه خود نمايندگان اين ابزارها را كه نام برديد در سال‌هاي اخير كم كاربرد و بسيار كم اثر توصيف مي‌كنند و به همين دليل هم است كه مجلس در بعد نظارت چندان موفق نيست؟
معمولاً دولت‌ها از اين امر و پاسخگويي فرار مي‌كنند. كسي كه كار اجرا مي‌كند، كمتر دوست دارد پاسخگو باشد و اين براي همه دولت‌ها ساري و جاري است. مجري دوست دارد تصميم بگيرد و جلو برود و طبيعتاً با روحيه نظارت‌گريز مواجه هستيم و اين مسئله در مديران اجرايي هميشه وجود داشته است براي همين دولت‌ها چندان نظارت مجلس را برنمي‌تابند و براي آنها سخت مي‌آيد.
وضعيت دولت قبل در اين‌باره كاملاً مشخص است. بسياري نمايندگان معتقد بودند كه به مجلس پاسخگويي خاصي ندارد. وضعيت اين دولت را چطور مي‌بينيد؟
اين دولت به نسبت گذشته بيشتر شعار قانون‌مداري داده است. اما طبيعتاً يكي از سمبل‌هاي تمكين به قانون تمكين به نظارت است. همان طوركه دولت از مردم رأي گرفته، مجلس هم از مردم رأي گرفته است و توقعاتي دارد كه از آن جمله نظارت بر حسن اجراي قوانين است. بنابراين توقع بيجايي است كه به نمايندگان بگوييم دولت را مردم انتخاب كرده‌اند شما كاري نداشته باشيد. طرح سؤال توسط نمايندگان چنانچه هدفمند و قاعده‌مند باشد نشان از زندگي و پويايي است و مردم هم بهترين قاضي و قضاوت‌كننده هستند و مي‌دانند كه كدام سؤال درست و كداميك غلط و كدام جنبه ملي‌تري دارد يا كداميك شخصي است.
تعداد سؤالات مجلس از دولت يازدهم بيشتر شده است؟ برخي از نمايندگان فراكسيون اصولگرايان مجلس مي‌گويند تفاوت زيادي در سؤالات ديده مي‌شود. شما چه تعبيري از اين «تفاوت زياد» نسبت به دوره قبل يا اين دوره داريد؟
به نظر من اينطور نيست. تعداد سؤالات كه نرخ طبيعي را سير مي‌كند. اين دولت مقداري تحملش كم است و مي‌گويد سؤالات خيلي زياد است در حالي كه اصلاً اين طور نيست و چنانكه اينگونه باشد به دنبال دليل آن برويد و به معلول توجه نكنيد. چنانكه بگوييد نمايندگان به دلايل سياسي سؤال مي‌كنند كه اين حرف ناصواب و نادرستي است. سؤالات مربوط به كارهاي اجرايي كشور و بالغ بر85 تا 90 درصد، مربوط به مشكلات اقتصادي و معيشتي است. 15 ـ 10 درصد سؤالات سياسي، فرهنگي و غيره است و اين نشان مي‌دهد مجلس برحوزه معيشت و اقتصاد همتش استوار است. اكثر سؤالات در بخش كشاورزي، بخش صنعت، بخش توليد و بخش اشتغال، آب و فاضلاب و بخش سد‌سازي بخش درياچه و اين جنس امور كه 80تا85 درصد سؤالات است و نمي‌شود اينها را ناديده گرفت.
چه تعداد از سؤالات سياسي است؟
شايد كمتر از 5درصد از سؤالات وجه سياسي داشته باشد كه آنها هم بسياري مواقع سؤالات ضروري و لازم است. انتصاب افراد مسئله‌دار و غيرمعتقد به مباني كشور و زندگي مردم جزو مواردي است كه مجلس بايد مورد توجه قرار دهد. شايد ظاهر سؤال سياسي باشد اما كاملاً مرتبط به مردم است. يكي از اركان دولت انتصابات صحيح است و اين انتصابات درست از اركان موفقيت يك دولت محسوب مي‌شود و كاملاً مربوط به پيشرفت كشور است و بي‌انصافي است كه همه اينها را سياسي ببينيم. شايد ظاهرسؤال در مورد عزل و نصب‌هاي خارج از روال و گسترده، سياسي باشد اما باطن آن كاملاً براي پيشرفت كشور بوده و بي‌انصافي است كه بگوييم اين سؤال سياسي است. يكي از شعارهاي دولت اين بود كه من اتوبوسي مدير جابهجا نمي‌كنم. درحال حاضر80 درصد مديران تغيير كرده‌اند و حالتي بدتر از اتوبوسي در دولت يازدهم اتفاق افتاده و همانند قطار بوده است. تقريباً همه مديران جابهجا شده‌اند و اين يعني آيا همه مديراني كه كار مي‌كرده‌اند ناكارآمد و خداي ناكرده فاسد و يا سياسي بوده‌اند؟
چقدر با اين حرف موافقيد كه در دولت قبل‌هاي قبل هم همين اتفاقات تا حدي افتاد؟ دولت‌ها يكديگر را براي مديريت‌هاي مياني هم تاب نمي‌آورند؟
اين حرف بي‌ربطي است كه همه مديران دولت‌هاي قبل با آمدن دولت جديد ناكارآمد جلوه داده مي‌شوند. من از اين دولت مي‌پرسم، همه مديران پيشين را خانه‌نشين كرده‌ايد در حاليكه تجربه 8 ـ 7 ساله در پست‌هايشان داشته‌اند، حالا با افراد جديد دوباره بايد در همان پست‌ها تجربه كسب كنيد؟ آيا اين به مصلحت كشور است؟ اين اتهام، اتهامي بود كه اين دولت به دولت قبل ميزد ولي خودش بدتر درا نتصابات عمل كرد.
برخي سؤالات مربوط به انتصابات آدم‌هاي مسئله‌دار در دولت است، افرادي كه عليه رأي مردم شورش كردند، افرادي كه مردم را در كف اين خيابان‌ها به كشتن داده‌اند و باعث شديد‌ترين تحريم‌هايي شدند كه در حال حاضر معيشت مردم را به خطر انداخته و بسياري از آنها منصوب شده در همين دولتند يا در صدد منصوب شدن هستند. مجلس چنانچه سؤالي مي‌كند يا تذكري مي‌دهد، منظور اين است، كساني را انتخاب نكنيد كه تا اين اندازه بلا بر سر كشور به لحاظ اقتصادي و سياسي و فرهنگي و دو قطبي كردن كشور آورده‌اند. آنها هر دفعه باز مي‌توانند اين قبيل اتفاقات را رقم بزنند. اين سؤال شايد ظاهرش سياسي باشد اما در باطن آن يك پيام اساسي براي جلوگيري از ايجاد مانع جهت رشد كشور نهفته است.
اما برخي از سؤالات چالشي مجلس از دولت تنها به موارد انتصابي مربوط نمي‌شده است؟
بله، برخي از سؤالات از جنس ناديده گرفتن اصول فرهنگي كشور است. ما نبايد رقابت‌ها را در دين مردم خلاصه كنيم. رقابت‌هاي سياسي بايستي در كارآمدي دنبال شوند و بايد بگوييم ما به اين دلايل بهتر از گذشته كار مي‌كنيم. اما وقتي رقابت‌ها را به رقابت در اصول موضوعه دين مردم يا اصول اساسي انقلاب اسلامي تبديل مي‌كنيم، بي‌انصافي و ناجوانمردانه است.
چنانچه بخواهيم منصفانه صحبت كنيم آيا استارت چنين برخوردي در دين و سياست و جمله درستي كه شما گفتيد كه نبايد اتفاق بيفتد از دولت قبل نخورد؟
يكي از انتقاداتي كه به دولت قبل وارد است به ويژه در دو سه سال نيز همين بود. دولت قبل در برخي حوزه‌ها سعي كرد فضا را به سمت دو قطبي‌هاي كاذب سوق دهد. البته واقعاً به اين اندازه نبود اما رگه‌هايش پيدا شد. حق نداريم و نمي‌توانيم اين طور باشيم چراكه اين كشورتا اين حد هزينه داده تا به اينجا رسيده است. اينكه براي بازي سياسي يا پيروزي در انتخابات بخواهد اين فضا به وجود بيايد وكشور را دچار دوگانگي تشخيص در مباني فرهنگي در آورد كار درستي نيست. براي هيچ گروهي كار درستي نيست. حتي دولت امريكا هم اين طور رفتار نمي‌كند. آنها نيز يك سري اصول را پذيرفته‌اند و در آن مسير خطوط قرمز را رعايت مي‌كنند و در آن چارچوب به رقابت سياسي مي‌پردازند. نمي‌دانم چرا بعضي افراد تا موضوع حجاب مي‌شود سعي مي‌كنند با حجاب بازي سياسي داشته باشند و خودشان را موافقان آزادي در حجاب بدانند و ديگران را مخالف. بنده كاري به افرادي كه مخالف اين موضوعات هستند ندارم و از كسي دفاع نمي‌كنم بالاخره همه اشتباه دارند مهم اين است كه رفتار و رويه و حرف درست باشد.
دعواهاي مربوط به حجاب را سياسي مي‌دانيد؟
ما نبايد موضوع حجاب را مستمسك دعواي سياسي قرار دهيم. كمتر آدمي با موضوع حجاب مشكل دارد و آن كسي كه مشكل دارد در چارچوب اصول و قوانين جمهوري اسلامي مي‌پذيرد يا كسي كه مغرض است طبق قانون بايد رفتار شود. اما قريب به اتفاق مردم هم به دين يكديگر احترام مي‌گذارند و هم حيا در بين مردم نهادينه شده است و عده كمي هستند كه موضع متفاوتي دارند.
آقايان دولتي مي‌گويند اين دولت، دولت اصلاح‌طلب نيست و ميانه‌رو است و از طرفي اصلاح‌طلبان آن را به نفع خود مصادره كرده و معتقدند كه فعاليت‌هاي دولت به دليل اينكه جنبه اصلاح‌طلبانه دارد در بين مردم محبوبيت يافته و دقيقاً مثل دولت آقاي احمدي نژاد كه اظهار مي‌كردند ما از اصولگرايان برنخاسته‌ايم. نظر شما در اين باره چيست؟
اين دولت پايگاهش در اصلاح‌طلبان نهاينه شده و چنانچه مي‌بينند اشتباهات دولت زياد است، مي‌خواهند شانه خالي كنند. مسئله بحث ديگري است. به نظر بنده دولت آقاي روحاني دولت سوم آقاي‌هاشمي است منتها اركان تشكيل‌دهنده آنها اكثريت اصلاح‌طلب هستند و فوندانسيون خود را در اصلاح‌طلبان بنا نهاده است. گفتن صحبت‌هاي يك نفر در دولت با اينكه مجموع نظرات مردم در اين زمينه چه چيزي است بحث متفاوتي است. دولت باوركند كه رقابت سياسي تمام شد و يك سال از دولت و بيش از يك سال از انتخابات گذشت. يك سال يعني يك چهارم عمر دولت سپري شد، يك چهارم دولتي كه خود را دولت با‌تجربه و دولت ژنرال‌ها مي‌دانست و بسياري ازمسئولان آن درگذشته نيز مسئول و وزير و يا معاون وزير بوده‌اند، اما شما ببينيد در اين يك سال چقدر به تخريب گذشته پرداخته شده است. البته اين امر طبيعي است چراكه هر دولتي روي كار مي‌آيد سعي مي‌كند دولت قبل را نهي كند و بگويد من بهتر كار مي‌كنم و كار خواهم كرد. منتها اين حدي دارد و چنانچه از اين حد بگذرد و افراط در آن اتفاق بيفتد طبيعتاً اثر عكس خواهد گذاشت و مردم مي‌فهمند.
يعني به نظرتان عمر يك ساله دولت يازدهم تا به حال به تخريب دولت قبل گذشته است؟
به نظرم دولت در اين مورد از حد خود گذشت و دولت قبل را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داد و گفت من بسيار بهتر كار خواهم كرد، اما مردم ديدند كار بهتري انجام نشد و چيزي خيلي خاصي اتفاق نيفتاده است. مردم بهترين قاضي‌ها هستند و از روستا تا شهرها همه رصد مي‌كنند. مردم ديدند كه بسيار بهتر از دولت گذشته نشد و در نتيجه نارضايتي مضاعف مي‌شود. وقتي شما توقعات را خيلي بالا مي‌بريد و اين اتفاق نمي‌افتد نارضايتي بيشتر مي‌شود. به نظرم در اين يكي دو ماه گذشته دولت فهميد خيلي قول‌هايي داده شده اما در عمل كار سخت‌تر از آن چيزي است كه مي‌شود انجام داد. در بحث هدفمندي مرتب خرده گرفته مي‌شد دولت گذشته سهم توليد را نداده است. در حال حاضر يك سال از دولت گذشت شما اگر ديديد ريالي به توليد داده شده به آن سلام برسانيد. در همين بحث يارانه‌هاي نقدي پرداخت آن را گدا پروري مي‌دانستند اما خودشان روي به سبد كالا آوردند كه اين حركت براي زماني است كه كشورها در حالت بحراني باشند مثلاً جنگ يا سيل و زلزله رخ دهد كه دولت در يك حالت عادي اين كار را انجام داد و سبد كالا توزيع كرد كه اگر چنانچه اين كار در دولت قبل رخ مي‌داد، چه نقد‌هايي كه نمي‌شد و آن وضع توزيع سبد كالا بود كه چه افتضاحي به بار آورد.
مشكلات سبد كالا كه محرز بود اما مجلس هم پيگيري نكرد؟
قرار بود دو بار سبد دهند كه يك بار داده شد. البته قرار بود به 15ميليون نفر بدهند كه به 4 ميليون نفر داده شد و حال امسال گفته‌اند فقط به اعضاي كميته امداد و بهزيستي سبد مي‌دهيم كه تازه آن هم قرار شد سبد ندهند و كارت اعتباري دهند. اين نشان مي‌دهد افرادي كه مي‌گويند ما با‌تجربگان عالم هستيم در يك تصميم ساده توزيع اقلام ميان نيازمندان اينگونه تفاوت در صحبت‌هايشان ايجاد شد.
آيا دولت آقاي روحاني يك دولت برخاسته از يك ايده تئوريك است و بر پايه همين ايده كشور را اداره مي‌كند؟ برخي معتقدند كه مشكلات يك سال و نيم دولت يازدهم به اين علت است كه مانند دولت قبل برخاسته از يك ايده تئوريك نبوده است. نظر شما در اين باره چيست؟
معناي ايده تئوريك را در صحبت كارشناساني كه گفتيد نمي‌دانم، ولي اين دولت يك سري تصميمات را اعلام كرده، مانند بسته خروج از ركود اقتصادي كه اگر چنانچه شما طرح را مطالعه كنيد مي‌بينيد جز يك سري مطالب كلي و حرف‌هاي كليشه‌اي كه هرفردي اين را مي‌داند مثل افزايش صادرات، كاهش واردات و حرف‌هاي قشنگ كه از يك كم اطلاعي كه الفباي اقتصاد را مي‌داند تا آن استادي كه كارشناس اين مسائل است حتي يك اقتصاد‌دان هم حاضر نيست دفاع كند. اينها پيام‌هايي براي دولت دارد. اختلاف در تيم اقتصادي دولت بارز است و معلوم نيست چه كسي حرف نهايي را مي‌زند. فرمانده وجود ندارد همه مي‌گويند با هم همنظر هستيم اما چنانچه با گروه‌هاي اقتصادي‌شان خصوصي صحبت كنيد گاهي برخي خون گريه مي‌كنند. يكي از اركان مهم دولت انسجام در بين آن است اما مي‌بينيم به تعداد اعضاي كابينه نظر اقتصادي وجود دارد و مي‌خواهند به آن عمل كنند. معلوم است كه در آخر بردار برايندي كه رسم مي‌شود بسيار ضعيف و گاهي منفي مي‌شود كه ناشي از هماهنگ نبودن تيم اقتصادي است.
***گويا دولت به زودي بسته جامعي براي مسكن را تحويل خواهد داد اين وعده بارها از سوي دولت و شخص وزير مسكن و شهر‌سازي داده شده است؟
در حال حاضر يك سري طرح‌هاي فانتزي كه پول را بياورديد، سپرده كنيد و بعد وام بگيريد و خانه بخريد را ارائه داده اند! خب اين نوع راهكار قبلاً هم بود، كسي كه 100 ميليون دارد سپرده كند و وام بگيرد مشكل مسكن مهر ندارد. مشكل را كسي دارد كه حتي براي 5 ـ 10 ميليون اوليه مسكن مهر مشكل دارد و اميد خانه‌دار شدن در شهرهايشان تقريباً صفر بود. يك سال گذشت از كساني كه خودشان ساليان سال وزير بوده‌اند اما كاري انجام نشد.
دولت اما مدعي تجربه و پختگي براي حل مسائل اقتصادي به ويژه مسكن است؟
بله اما آن طرح مترقع اقتصادي به نام مسكن اجتماعي كجاست. گفتند به سازمان بهزيستي دستور داده مي‌شود كه 50 هزار مسكن بسازد و به اين افراد بدهد تا 10 ساله بنشينند. اولاً پول سازمان بهزيستي آن هم به اين رقم بالا كجاست كه خانه بسازد؟ تقاضاي مسكن سالي يك ميليون است و تازه فرد عملاً همچنان مستأجر است يا اينكه با يك متمم، يك شبه خريد و فروش را آزاد كردند. خب وقتي شما خريد و فروش را آزاد مي‌كنيد يك واسطه‌گري و دلالي در مسكن مهر راه مي‌افتد و باز از آن هدفش فاصله مي‌گيرد. در حوزه سفرهاي استاني، در حوزه هدفمندي و سبد كالا، يارانه‌ها و ندادن سهم توليد و غيره هم همين بود.
دولت طبق ادعاي خودش در كاهش تورم نقش داشته است شما اين مسئله را قبول داريد؟
اينها تورم را به نقدينگي وصل كرده‌اند. بزرگ‌ترين اقتصاددانان اذعان دارند چنانچه نقدينگي به توليد وصل شود يا اثر تورمي ندارد يا اثر تورمي‌اش بسيار كم است اما از طرفي رونق پيدا مي‌شود و ما از ركود خارج مي‌شويم. اما اينها آمدند تورم را به نقدينگي وصل كردند كه كار خلافي بود. در دولت هشت ساله آقاي احمدي‌نژاد در شش سال گذشته‌اش يك تورم معمول داشتيم و اين دوسال پاياني كه تورم بالاي35 درصد رفت دوستان هم مي‌دانند كه به علت تغيير نرخ ارز بود. به علت شرايط تحريمي و عدم ورود ارز به كشور، افزايش تقاضا و كاهش عرضه و نگه داشتن قيمت ثابت ارز در ساليان گذشته قيمت به يكباره سه برابر شد. حدوداً 40 درصد اقلام كشور وارداتي هستند و اين اقلام تورم 40 درصدي ايجاد كردند كه ما‌بقي قيمت‌هايي هم كه به ارز ربط نداشت با آن قيمت‌ها تنظيم شدند.
يعني شما معتقديد كه سوء‌مديريت نبود و تنها قيمت افزايش و تحريم قيمت ارز مشكل بود؟
بله اصلي‌ترين دليل تورم در دولت قبل، افزايش نرخ ارز بوده است نه دليل ديگري و آن هم دليلش تحريم بوده نه ناكارآمدي همه مديران؛ من نمي‌گويم كه همه تصميمات درست بوده و اينكه حال تمام شده است اما ارز مي‌توانست به حدود 2300 برگردد چرا دولت اصرار دارد كه بالاي 3000 نگه دارد مگرخودشان نمي‌گويند ارز را پايين بياوريم پس چرا انجام نمي‌دهند. نكته بعدي شوك درهراقتصادي ميرا است يعني بعد از يك مدتي اثرش از بين مي‌رود و به سمت صفر ميل مي‌كند يعني هيچ كس هيچ كاري هم كه نمي‌كرد تورم ناشي از شوك ارزي به سمت صفر مي‌رفت. شما بگوييد دولت چه كاري به غير از توزيع نكردن پول به پروژه‌ها براي كاهش تورم انجام داده است؟ قيمت ارز تغييري نكرده بود چون تحريم‌ها تغييري نكردند و شوك ارز هم درحالت طبيعي به سمت صفر ميل مي‌كند. دولت ركود را تشديد كرد و پول به پروژه‌ها توزيع نكرد با اين نيت غلط كه اگر پول به پروژه‌ها بدهيم تورم ايجاد مي‌شود خب شما كه پول نداديد ركود هم سنگين شد و تورم نيز همچنان در حدود 20 و اندي باقي ماند تورم نقطه به نقطه شاخص درست و قابل اتكايي در اقتصاد نيست و تورم سنواتي درست است.
يعني شما رقم‌هاي اعلامي دولت در آرام شدن فضاي اقتصادي و تورم را قبول نداريد؟
لبنيات تورم 25 درصدي دارد، خودرو و خيلي از اقلام همين طور هستند. با ابلاغ مستقيم دستگاه‌هاي دولتي با افزايش قيمتي بيش از 20 درصد مواجه بوده‌ايم، مانند نرخ هواپيما، حمل و نقل، خودرو، لبنيات و... آن وقت چطور تورم به زير 14 درصد رسيده است؟ يك سري اقلامي كه مثلاًفقط 5 درصد از افراد جامعه مورد نيازشان است را مي‌گوييم تغييري نكرده را آيا بايد حساب كرد و مثلاً تورم را پايين حساب كرد! برخي نظرات بي‌انصافي بود و الان هم كه يك سال گذشته مردم خود بهترين قاضيان هستند. به نظرم دولت جا دارد در رويه‌هاي خودش تجديد نظر كند. درچهار سال دوم دولت گذشته يك سري تصميمات درست اتخاذ شد. يكي هدفمندي بود زيرا ما چاره‌اي جز آزادسازي قيمت انرژي و حذف يارانه‌هايي كه پرداخت مي‌كرديم نداشتيم و اين تصميم گرفته شد و دولت و مجلس و نظام در اين مسير حركت كردند. نبايد همواره به دنبال كنار گذاشتن بسته‌هاي گذشته باشيم و بسته‌هاي جديد ايجاد كنيم. اين كار جز دوباره‌كاري و معطل كردن كارشناسان چيزي را در پي ندارد و با بازي كردن كلمات و الفاظ به مردم هم نمي‌توانيم دروغ بگوييم.
از بحث اقتصاد بگذريم. واقعاً به نظر شما مجلس نهم نسبت به مجلس هشتم يك مجلس كم تفاوت‌تر نسبت به مسائل نيست و اينكه چرا آقاي كواكبيان نماينده سابق اصلاح‌طلب مجلس گذشته مي‌گويد اين مجلس بايد خانه تكاني اساسي شود؟
چون آقاي كواكبيان دوست داشتند به مجلس بيايند و نتوانستند. از اين جنبه چنين سخني را مي‌گويد اما مردم بهترين قاضيان هستند.
بيشتر به نظر مي‌رسد انتخابات مجلس انتخابات ليستي است و نه از روي انتخاب صرفاً آگاهانه؛ اين درست است؟
نه لاجرم اينطور نيست. چراكه درك و فهم و شعور مردم بيشتر از اين حرف‌ها است و در شهرهاي بزرگ بيشتر ليست وجود دارد و در شهرهاي كوچك انتخاب فردي‌تر است.
مجلس در يك سال اول دولت خيلي مدارا كرد چراكه مديران عوض شدند و كارهاي اوليه انجام شد اما در حال حاضر يك سال گذشته است و ديگر بايد بعد نظارتي مجلس دقيقاً پيگيري شود. دولت نيز طبق قانون اساسي بايد به مجلس پاسخگو باشد. اين حرف به منزله سختگيري به دولت نيست بلكه به علت اين است كه دولت كارآمد‌تر و پركارتري داشته باشيم. يكي از آسيب‌هاي اين دولت كم‌كاري و كم‌تحركي است و من در ابتدا هم گفتم، ما با بي‌تصميمي بي‌برنامگي و منتظر آينده و مذاكرات بودن مواجه هستيم كه اصلاً نمي‌دانند چه كاري مي‌خواهند انجام دهند و همين طور به صورت روزمره جلو مي‌روند.
جبهه پايداري در انتخاب آينده مجلس چه نقشي دارد؟
بنده توفيق ندارم كه در جبهه پايداري باشم؛ برنامه‌هاي آن جبهه را از خود متوليان و دوستان آن جبهه پيگيري كنيد.
نظر خود را اضافه کنید.
ارسال نظر به عنوان مهمان