چهار سوال دلسوزانه از تیم مذاکره کننده هسته ای کشور

بسمه تعالی

دیروز در مجلس طی تذکری که ان شا الله دلسوزانه بود نکاتی را مطرح نمودم که برخی رسانه های خاص مدعی آزادی بیان که این روزها کوچکترین نقدی را به عملکرد دولت با برچسب افراطی گری و تند روی به حاشیه میبرند برنتافتند.

 

قطعا همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند ما هم از کلیت مذاکرات و هم از تیم مذاکره کننده کشورمان حمایت می کنیم. اما ایشان تصریح کردند که در جزییات دخالتی ندارند و خطوط قرمز را ترسیم می کنند. با توجه به این بر ما فرض است تا بیشترین حساسیت را در مورد جزییات داشته باشیم تا ان شاء الله توافقی در طراز ملت شریف ایران داشته باشیم و خدای ناکرده شرمنده نسل های آینده این کشور بویژه "علیرضا " و "آرمیتا " که بر گردن همه ما حق دارند نباشیم.

بی تردید تیم هسته ای کشورمان همگی از دلسوزان و زحمتکشان کشور می باشند و اجر این عزیزان نزد خداوند متعال محفوظ می باشد. ولی سئوالاتی جدی در ذهن اینجانب و دیگر افراد مطرح است که برخی از آنها را در ذیل عرض می نمایم.

           1) اصلی ترین موضوع توافق مورد بحث ما با 5+1 اصل حق غنی سازی در خاک ایران است. سئوال من این است که در کجای این توافق حق غنی سازی برای کشورمان تصریح شده است؟

در پاسخ عده ای از دوستان گفته اند که این حق مسلم است و در NPT به آن اشاره شده است. در صورت این پاسخ یک سئوال دیگر پیش می آید و آن این است که پس چرا 10 سال است که در حال تحریم شدن هستیم؟

2) اصلی ترین تحریم ها علیه کشورمان اول تحریم فروش نفت به عنوان اصلی ترین منبع درآمدی کشور است و سپس ایجاد محدودیت برای جابجایی منابع مالی بین بانک ها برای امور تجاری که هیچ کدام از اینها در مرحله اول رفع نشده است. سئوال من این است که در پایان 6 ماه و زمان نهایی طرح جامع که قرار است این تحریم ها رفع شود در ازای آن چه امتیازی خواهیم داد؟

3) طبق اصل 77 قانون اساسی هر گونه موافقت نامه- قرارداد- عهد نامه میان ایران و سایر کشورها باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد. زمانیکه عضویت ایران در برخی از انجمنهای کم اهمیت را در مجلس تصویب می کنیم آیا توافق که نام دیگری از موافقت نامه است نباید به تصویب مجلس برسد؟ آیا اصرار بر اصل 77 قانون اساسی تندروی و افراط است؟

    4) در جملات طرفهای غربی در این یکی دو روز بارها صریحا ذکر شده است که حق غنی سازی در ایران را به رسمیت نشناختیم و یا راکتور آب سنگین متوقف شده است ولی طرف ایرانی می گوید حق غنی سازی را توافق کرده ایم و راکتور آب سنگین به کار خود ادامه می دهد. سئوال من این است پس ما با چه کسی توافق کرده ایم؟ قطعا بیان این حرفها از طرف ایرانی خیلی خوب است ولی خوبتر این است که این حرفها را با طرف مذاکره کننده توافق کنیم و آنها به این حقوق اذعان کنند. آیا این طور نیست؟